20 jaar leven van de pen

Wow! Al ruim 20 jaar leven van de pen!

Het is druk, om niet te zeggen verbluffend druk. Wie  gaat er dan uitgebreid stilstaan bij zijn eigen verhaal? Ik kies ervoor om het wel te doen. Sorry lieve opdrachtgevers, ik leen even een paar uur om het niet ongemerkt voor bij te laten gaan. Ruim 20 jaar leven van de pen, hoe kan het dat ik er nog altijd ben?

Mijn LinkedIn profiel geeft aan dat ik nu 20 jaar en een paar maanden als zelfstandig professional door het leven ga. Een automatisch gegenereerde melding die alweer veranderd is als je dit over een tijdje leest.

Een hele tijd vond ik het eigenlijk te stoffig voor woorden dat ik 12 jaar of 16 jaar op de lat had staan. Het zorgde er eerder voor dat ik mijn best deed om vooral te laten zien dat ik nog best meetelde. Het kan goed zijn dat anderen daar iets in zagen wat ik zelf niet zag.

Maar nu voelt het anders: ik ben trots. Ik ben trots dat ik iets kan wat serieus iets betekent voor anderen.

Vertrouwen is alles

Mijn eerste werkgever had een blind vertrouwen in mij. Als jong broekie stuurde hij mij met leaseauto en laptop naar de Duitse zustermaatschappij om met Herr Direktor te spreken over hun marketing, hij liet mij bemiddelen tussen totale cowboys in het dealernetwerk en ik heb zelfs een week op zowel de winkel als de jongste dochter van één van de dealers van kantoorapparatuur moeten te passen zodat die op reis kon.

Ik zweette wortels, maar ik deed mijn gloeiende best om het vertrouwen waard te zijn. De laatste managing director die ik had liet mij bij Europese meetings de Nederlandse strategie en resultaten presenteren, terwijl dat bij alle andere landen alleen door de MD of CEO gedaan werd.

Later, toen ik besloten had het werknemerschap achter mij te laten en zelfstandig te zijn, splitste een van mijn eerste grote klanten mij een project in de maag van bijna een halve ton, terwijl zij nog aan de telefoon was om dit bij hun vaste reclamebureau weg te halen. Ik stond verbouwereerd op de drempel van het kantoor en liet mij door haar overtuigen om het te doen.

Tot de dag van vandaag snap ik niet hoe die mensen dit ooit in hun hoofd haalden. De belangrijkste les die ik na 20 jaar heb geleerd? Vertrouwen is alles. Het is meer waard dan geld. Je moet het alleen waard zijn. Iedere keer opnieuw.

Laat duidelijk zijn dat mijn bespiegelingen voor mij gelden, binnen mijn context. Wat heb ik nu geleerd waar anderen ook iets aan hebben? Nou, dat naast vertrouwen volle aandacht allesbepalend is. Als je alle omgevingsruis elimineert en er helemaal bent voor degene met wie je spreekt, dan maak je echt contact met wat er speelt.

En de ander voelt zich gehoord, en vrij om te spreken. Of het nu de commercieel directeur is, een consultant of een marketingspecialist. Titels zijn niet belangrijk: wat er speelt is belangrijk. En hoe jij daaraan kunt bijdragen.

“Wij hebben een eigen visie en aanpak in de markt. Echt knap hoe Bart ons niet alleen weet te begrijpen, maar ons ook uitdaagt om over onszelf en onze aanpak na te denken. Topper!”

Niet voor niets wordt in ruim 50 case studies die ik ooit voor Canon geschreven heb het vermogen om mee te kunnen denken de belangrijkste reden genoemd voor een succesvolle relatie met een leverancier. Aandacht is de eerste stap, vervolgens moet je dat ook vertalen in helder inzicht en slagvaardigheid om uit te voeren wat nodig is. Door dit te doen voelt de ander zich herkend. Hij of zij voelt zich erkend in zijn situatie.

Die behoefte aan herkenning en erkenning is een van de sterktste drijfveren onder een dikke laag vormelijkheden. Dat betekent wat niet dat je klakkeloos moet meeknikken. Vaak juist niet. Door de ander echt te zien en daar jouw oprechte inbreng aan toe te voegen ontstaat er iets nieuws dat Toegevoegde Waarde heet.

Ik hoop dat ik dit nog eens 20 jaar mag doen, ik heb er ZIN in!

Lees ook:

Hoe positionering voor merkkracht en new business zorgt

Waarom Context King is

PRODUCTIZING als GROEISTRATEGIE